تعداد جنین‌هایی که در فرآیند IVF (لقاح آزمایشگاهی) انتقال داده می‌شود، به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله سن شما، کیفیت جنین‌ها، سابقه پزشکی و قوانین کشور یا کلینیکی که در آن درمان می‌شوید. تصمیم نهایی در این مورد باید با مشورت پزشک متخصص گرفته شود. در اینجا نکات کلیدی برای تصمیم‌گیری درباره تعداد جنین‌های انتقالی آورده شده است:
۱. سن مادر
🔹 زیر ۳۵ سال: معمولاً یک جنین پیشنهاد می‌شود، زیرا نرخ موفقیت بالا است و انتقال چندقلوها می‌تواند ریسک بارداری را افزایش دهد.
🔹 ۳۵ تا ۳۹ سال: بسته به کیفیت جنین، می‌توان یک یا دو جنین انتقال داد.
🔹 ۴۰ سال و بالاتر: احتمال موفقیت کاهش می‌یابد، بنابراین انتقال ۲ یا بیشتر ممکن است توصیه شود، اما باید ریسک چندقلوزایی را در نظر گرفت.
2. کیفیت جنین و مرحله رشد
🔹 اگر جنین‌های باکیفیت (Blastocyst) دارید: معمولاً یک جنین کافی است، زیرا شانس لانه‌گزینی بالا است.
🔹 اگر جنین‌های روز سوم (Cleavage Stage) دارید: ممکن است پزشک انتقال ۲ جنین را توصیه کند.
۳. سابقه درمان‌های قبلی
🔹 اگر این اولین انتقال شماست و رحم سالمی دارید، بهتر است یک جنین انتقال دهید تا از ریسک چندقلویی جلوگیری شود.
🔹 اگر چند بار انتقال ناموفق داشته‌اید، پزشک ممکن است انتقال ۲ جنین را پیشنهاد دهد.
۴. خطرات بارداری چندقلویی
انتقال بیش از یک جنین احتمال دوقلوزایی یا چندقلوزایی را افزایش می‌دهد، که ممکن است منجر به:
❗ زایمان زودرس
❗ وزن کم نوزادان
❗ افزایش عوارض بارداری برای مادر (دیابت بارداری، پره‌اکلامپسی) شود.
نتیجه‌گیری:
✅ برای زنان زیر ۳۵ سال، معمولاً انتقال یک جنین توصیه می‌شود.
✅ برای زنان بالای ۳۵ سال یا کسانی که قبلاً شکست IVF داشته‌اند، انتقال ۲ جنین ممکن است گزینه بهتری باشد.
✅ انتقال بیش از ۲ جنین معمولاً توصیه نمی‌شود، مگر در موارد خاص (مانند کیفیت پایین جنین‌ها).
🔹 بهترین تصمیم با مشورت پزشک و بررسی شرایط فردی شما گرفته می‌شود.
